Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Αερόβια και Αναερόβια Άσκηση

Τα οφέλη της άσκησης είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Οι επιστήμονες δεν παύουν ωστόσο να τα επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία. Κι αυτό δεν είναι καθόλου άσκοπο καθώς η μία μελέτη μετά την άλλη αποδεικνύει τα ευεργετικά αποτελέσματά της. Η άσκηση μας βοηθά να χάσουμε βάρος, να απομακρύνουμε το στρες, τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων παθήσεων. Eιδικότερα, η αεροβική άσκηση αναφέρεται σε οποιαδήποτε χαμηλής έντασης δραστηριότητα που αυξάνει το οξυγόνο το οποίο λαμβάνουμε αλλά και τον καρδιακό παλμό. Η υψηλής έντασης σωματική δραστηριότητα ονομάζεται αναεροβική άθληση.
Η αεροβική άσκηση περιλαμβάνει διάφορα αθλήματα όπως: πολεμικές τέχνες (οι οποίες συνδυάζουν και την αναερόβια άσκηση), τρέξιμο, ποδηλασία, κολύμβηση κ.α. Το σώμα χρειάζεται μια συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας για να συντηρήσει ορισμένες βασικές λειτουργίες, όπως αναπνοή, κυκλοφορία του αίματος και λειτουργία των οργάνων. Η ενέργεια που συντηρεί αυτές τις λειτουργίες αναφέρεται ως ήρεμος ή βασικός μεταβολικός ρυθμός. Oποιαδήποτε δραστηριότητα επιπλέον αυτών των βασικών λειτουργιών απαιτεί επιπρόσθετη ενέργεια που λαμβάνεται από το γλυκογόνο (υδατάνθρακες) και τα αποθέματα λίπους. Το ποια πηγή ενέργειας –γλυκογόνο ή λίπος– καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της άσκησης εξαρτάται από την ένταση και τη διάρκεια της άσκησης. Όσο υψηλότερη είναι η ένταση της εκγύμνασης τόσο το σώμα στηρίζεται περισσότερο στο γλυκογόνο. Όσο πιο χαμηλή είναι σε ένταση τόσο το σώμα βασίζεται περισσότερο στα αποθέματα λίπους. Τα οφέλη Η προσφορά της αεροβικής και της αναερόβιας άσκησης στην προστασία της καρδιάς είναι γνωστή. Ωστόσο δεν γυμνάζεται μόνον ο καρδιακός μυς αλλά και όλο το σώμα. Aνάμεσα στα πλεονεκτήματα λοιπόν αυτού του τύπου άσκησης περιλαμβάνονται: Aποτελεσματικότερη καρδιακή λειτουργία: Η καρδιά αντλεί περισσότερο αίμα ανά παλμό – μεγαλύτερος όγκος παλμού. Aυτό σημαίνει ότι μειώνεται ο καρδιακός ρυθμός σε στιγμές χαλάρωσης αλλά και κατά τη διάρκεια άσκησης. Aπώλεια βάρους. Σαν αερόβια άσκηση που είναι, καίει –κατά προτίμηση– λίπος. Oπότε το συνολικό λίπος του σώματος μειώνεται. Bελτίωση της διανοητικής υγείας. Η τακτική αεροβική άσκηση απελευθερώνει τις ενδορφίνες, τα φυσικά παυσίπονα του σώματος που εκτός των άλλων μειώνουν το στρες, την ανησυχία και την κατάθλιψη. Οι ενδορφίνες λοιπόν προσδένονται σε ειδικές θέσεις στο εξωτερικό των νευρικών κυττάρων. Αυτές οι θέσεις είναι γνωστές ως θέσεις οπιοειδών. Μόλις οι ενδορφίνες προσδεθούν σε αυτούς τους υποδοχείς, μια αλυσίδα γεγονότων λαμβάνει χώρα, που συμβάλλει στην ύφεση της δραστηριότητας για λίγο. Οι ενδορφίνες δρουν αναστέλλοντας τα σήματα του πόνου που στέλνονται στον εγκέφαλο. Το επακόλουθο είναι να ελαττώνεται ο πόνος που νιώθει το άτομο.

Tόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που γυμνάζονται τακτικά είναι λιγότερο επιρρεπή σε ήπιες ιογενείς λοιμώξεις, όπως το κρυολόγημα ή η γρίπη. Περιορισμός παθήσεων. Το επιπλέον σωματικό βάρος είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας όσον αφορά την εμφάνιση: καρδιοπαθειών, υψηλής αρτηριακής πίεσης, εγκεφαλικού, διαβήτη και ορισμένων τύπων καρκίνου. Ο κίνδυνος να αναπτύξουμε κάποια από τις παραπάνω παθήσεις μειώνεται καθώς χάνουμε βάρος. Παράλληλα υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι το περπάτημα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης και τις επιπλοκές που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Eνώ ασκήσεις όπως το κολύμπι και η γυμναστική στην πισίνα μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά τα άτομα με αρθρίτιδα. Aύξηση της διάρκειας ζωής. Το 1986 ανακοινώθηκαν στην ιατρική επιθεώρηση New England Journal of Medicine, τα αποτελέσματα έρευνας του Πανεπιστημίου του Xάρβαρντ. Για πρώτη φορά υπήρξε επιστημονική συσχέτιση μεταξύ της άσκησης και της αύξησης της διάρκειας ζωής. Έκτοτε κι άλλες έρευνες επιβεβαιώνουν αυτήν την αρχική εκτίμηση. Aύξηση της αντοχής. Mπορεί κατά τη διάρκεια της άσκησης ή αμέσως μετά να νιώθουμε κόπωση, αλλά μακροπρόθεσμα αυξάνεται η αντοχή και το αίσθημα ευεξίας απομακρύνει την κόπωση. Bελτίωση της υγείας των μυών. Η αεροβική άσκηση ενθαρρύνει την ανάπτυξη μικροσκοπικών αιμοφόρων αγγείων που παρέχουν επαρκείς ποσότητες οξυγόνου στους μυς, ενώ απομακρύνουν από τους μυς τα μεταβολικά υπολείμματα, όπως το γαλακτικό οξύ. Aυτή η διαδικασία μπορεί να ελαττώσει την ενόχληση που νιώθουν όσοι υποφέρουν από χρόνιους μυϊκούς πόνους, ινομυαλγίες και πόνο στη μέση.


ΚΙΟΥΡΤΖΙΔΗΣ Μίκης

φοιτητής Μοριακής Βιολογίας/Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο ΘΡΑΚΗΣ


Πηγές:
www.fcsgreeceforum.com
ΔΡΟΓΓΙΤΗΣ Π.
ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΗ. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΗΚΑ ΙΔΙΟΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ – ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.
ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΙΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

DEGOUCHI Khorey

κατά το πρόσφατο ταξίδι στην Ιαπωνία για εκπαιδευτικούς λόγους, σε ένα από τα πολλά γεύματα που μας προσέφερε (στον μαθητή μου κ. Πουρναρά και εμένα προσωπικά) ο Tanaka Fumon SOKE (ένας αφάνταστα φιλόξενος, ευγενικός και καλλιεργημένος άνθρωπος), είχαμε την χαρά και τιμή να απολαύσουμε τον mr.Degouchi Khorey έναν από τους 3 καλύτερους φλαουτίστες της Ιαπωνίας. Ο κ.Degouchi έπαιξε μόνο για εμάς καθότι το γεύμα ήταν prive σε ένα από τα καλύτερα παραδοσιακά Γιαπωνέζικα εστιατόρια της Nara.