Στην εποχή μας το «ταμπού» από την συμμετοχή σε κάποιο σωματείο ή σύλλογο πολεμικών τεχνών έχει ξεπεραστεί. Επίσης θα πρέπει να τονιστεί πως στη πλειοψηφία η νοοτροπία και των δασκάλων και των εκπαιδευόμενων έχει αλλάξει. Τα πρότυπα μεγάλων σταρ του κινηματογράφου έχουν ξεπεραστεί. Δυστυχώς όμως πλέον είμαστε μάρτυρες διάφορων άλλων γεγονότων. Όπως έχει γραφτεί σε αυτό το forum σε παλιότερο άρθρο «Βροχή τα Dan και οι τίτλοι» δεν υπάρχει δάσκαλος που να μην έχει στην κατοχή του 5-6 dan από κάποιες τέχνες. Εγώ θέλω να ρωτήσω γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει αυτό σαν εκπαιδευόμενους; Τα ερωτήματα που μου έρχονται στο μυαλό είναι πάρα πολλά. Ποιος έδωσε τα dan;, Η ελληνική ή η παγκόσμια ομοσπονδία; Από ποιον είναι αναγνωρισμένα ; Μπορώ και εγώ να δημιουργήσω μια πολεμική τέχνη (έχω 16 χρόνια εκπαίδευσης σε διάφορα συστήματα) να την ονομάσω ka-tae-box και ξαφνικά να βρεθώ με 15 dan; Θα με πείτε υπερβολικό ίσως!!! Θα σας αναφέρω όμως ένα παράδειγμα που δυστυχώς ήμουν μάρτυρας. Σε μικρότερη ηλικία έλαβα μέρος σε εξετάσεις για dan που διοργανώθηκαν από γνωστή ελληνική ομοσπονδία συγκεκριμένου μαχητικού αθλήματος (θεωρητικά γιατί αποτελούνταν από 3 δασκάλους του Έβρου). Πριν δώσω τις εξετάσεις παρακολούθησα κάποιον που έδινε εξετάσεις για το 3ο dan. Πραγματικά με αυτά που είδα όχι για 3ο dan δεν άξιζε άλλα ούτε για μαύρη ζώνη. Για να μην κατηγορηθώ για προσωπική αντιπάθεια θα σας αναφέρω ότι ο εξεταζόμενος δάσκαλος δεν γνώριζε την ύλη!!! Άλλα του ζητούσαν και άλλα έκανε. Στο τέλος όταν πήγαμε ΟΛΟΙ να παραλάβουμε τα πτυχία των βαθμών dan είδα και το προαναφερόμενο άτομο να παραλαμβάνει το τιμητικό τίτλο του 3ου dan. Στη συνέχεια πληροφορήθηκα γιατί μου έκανε ελεεινή εντύπωση το συγκεκριμένο γεγονός, ότι ο συγκεκριμένος μαθητής άνοιξε παράρτημα σε άλλη περιοχή του Έβρου υπό της οδηγίες του Δασκάλου του–Εξεταστή του. Πιστεύω ότι όλοι καταλάβατε ;;;; Ένιωσα μεγάλη απογοήτευση. Υπήρχαν 2 δρόμοι να επιλέξω, να σταματήσω ή να συνεχίσω αυτό που κάνω. Και οι 2 όμως με αφήναν κενό. Ξεκίνησα να διαβάζω και να ψάχνω στοιχεία για τη πολεμική τέχνη που έκανα. Διαπίστωσα ότι ουδεμία σχέση είχε αυτό που προπονούμουν με αυτό που πραγματικά ήταν. Όταν έδωσα εξετάσεις σε επιτροπή που αποτελούταν από δασκάλους της χώρας που γέννησε τη συγκεκριμένη πολεμική τέχνη ενώ έδινα για 3ο dan μου αναγνώρισαν το δεύτερο. Στην ουσία μου είπαν ότι δεν αξίζω για 3ο dan όμως εγώ ένοιωσα ικανοποιημένος. Θα με ρωτήσετε το γιατί ; Γιατί πραγματικά κατέκτησα κάτι. Από τα άτομα που έδωσαν εξετάσεις ένα 50% είχε καλά αποτελέσματα.Συνεχίζοντας να ψάχνω για πολεμικές τέχνες ανακάλυψα ότι το πιο σημαντικό είναι να διδαχτούμε όσο το δυνατόν κάτι το οποίο έχει ιστορικές ρίζες και
συνεχίζεται ακόμα στις μέρες μας. Άρα εφόσον έχουμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε όλα τα συστήματα που υπάρχουν στην περιοχή μας και όλους τους δασκάλους γιατί να μη το κάνουμε;Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω τη πραγματική σημασία του δασκάλου.
ΔΑΣΚΑΛΟΣ= ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ
Ο άνθρωπος που θα σε διδάξει, θα σου μάθει να σέβεσαι τις αρχές σου δίνοντας όμως πρώτα από όλα το δικό του παράδειγμα, θα σου μάθει να νικάς τον εαυτό σου και θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Δυστυχώς, στην εποχή μας είναι ελάχιστοι, ενώ κακά παραδείγματα μπορούμε να βρούμε παντού.
Προβαίνουν διαρκώς σε επιδείξεις εντυπωσιασμού, αλαζονεία, ευνουχισμό των μαθητών, για να αποδείξουν ότι το συστήματα τους είναι το καλύτερο και γενικά κάνουν τα πάντα για να τονώσουν τον εγωισμό και τη τσέπη τους.
Τρανταχτό παράδειγμα η συμμετοχή στη Σημερινή Στρατιωτική Παρέλαση σε μια ημέρα μνήμης και πόνου για εμάς για τους αδελφούς που χάθηκαν αλλά για αυτούς…….
Τέλος , θέλω να σας προτρέψω να ψάξετε και να δοκιμάσετε πολεμικές τέχνες και δασκάλους ίσως να μην αισθανθείτε κενοί , όπως εγώ μετά από 12 χρόνια ενασχόλησης μου….
ΥΓ. Σε ευχαριστώ πολύ ΔΑΣΚΑΛΕ για όλα. Είναι τιμή μας να σε έχουμε.
