Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Ο καθρέπτης του DOJO

(γράφει ο Καρυπίδης Κων/νος- Τεχν. Δντης Ελληνικού Συνδέσμου Ιαπωνικών Πολεμικών Τεχνών- Συντονιστής για την Ελλάδα της Dai Nippon Butoku Kai).

Όσοι έχουν  αφιερώσει αρκετές ώρες μέσα σε ένα dojo (μαθητές ή εκπαιδευτές-δάσκαλοι/ το ίδιο είναι) ξέρουν πολύ καλά ότι ο χώρος αυτός απογυμνώνει τα συναισθήματα.
Λειτουργεί ως ένα σιντριβάνι αλήθειας όπου περνώντας μέσα από αυτό φεύγει από πάνω σου ό,τι ψεύτικο είχες φορέσει για να εισέλθεις στον χώρο.
Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα οι μαθητές ανακαλύπτουν πτυχές του εαυτού τους που δεν γνώριζαν και για τις οποίες δεν θα ήταν και πολύ υπερήφανοι ή ευχαριστημένοι.
Στο dojo δεν χωρούν διακρίσεις, δεν χωρούν δικαιολογίες και παχυλοί τίτλοι. Στο dojo δεν έχουν χώρο οι «ντίβες» ή αυτοί που νομίζουν ότι επειδή έχουν κάποια σωματική ικανότητα τους αξίζει συμπεριφορά «επισήμου» σε σχέση με τους άλλους. Στο dojo τέλος δεν χωρούν οι αγνώμονες, οι αχάριστοι και αυτοί οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει ότι πρόκειται για ένα «κύτταρο» το οποίο πρέπει όλοι να στηρίξουν σε περίπτωση ασθένειας και φυσικά όλοι να απολαύσουν σε περίπτωση χαράς. Το dojo δεν είναι ένα ακόμα γυμναστήριο «ιδιωτικού τύπου» στο οποίο όποτε θέλεις επισκέπτεσαι για να κάνεις τις δημόσιες σχέσεις σου ή να πιεις καφέ στο ωραίο περιβάλλον της reception και να αποχωρήσεις αλλά ένα κομμάτι από ένα «όραμα» μία «ιδέα» και σε μία «ιδέα» είτε είσαι πιστός είτε όχι… Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις…
Το dojo είσαι εσύ αλλά και όλοι μαζί.

Έτσι λοιπόν ξεκινά ο καθένας την προσωπική του περιπέτεια και προχωρώντας διαπιστώνει μέρα με την ημέρα ότι κάποια πράγματα δεν του αρέσουν ή δεν του ταιριάζουν ή ακόμα-ακόμα δεν του δίνουν την ευκαιρία να αναδειχθεί για ιδιοτελείς σκοπούς.
Παράλληλα, η καθημερινή, απαιτητική, επίπονη εκπαίδευση σε συνδυασμό με τις δικές του αρνητικές σκέψεις τον οδηγούν σε μικρές «εκρήξεις» οι οποίες προμηνύουν αυτό που έρχεται.
Σιγά-σιγά αισθάνεται ο ίδιος ότι δεν ανήκει εκεί, απομονώνεται από τους άλλους (παλιούς και νέους), και φαίνεται καθαρά να αναζητά την αφορμή για να αποχωρήσει.
Πώς όμως να αποχωρήσει;
Όχι σιωπηρά βέβαια, αλλά με τυμπανοκρουσίες και βαριές κουβέντες..

Φυσικά ούτε λόγος για αυτοκριτική και διάθεση για εσωτερική αναζήτηση προκειμένου να εντοπίσει τα λάθη του και να διορθώσει τα κακώς κείμενα.

Και εδώ αρχίζει ακριβώς το δύσκολο κομμάτι για τον Δάσκαλο.
Ο κάθε μαθητής ο οποίος απογυμνώνεται μέσα από το φίλτρο του dojo δεν μπορεί να δεχθεί αυτή την εξέλιξη διότι προφανώς δεν επιθυμεί να βγει προς τα έξω η συγκεκριμένη εικόνα αλλά ούτε και ο ίδιος επιθυμεί να διορθωθεί διότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει άμεση παραδοχή του δικού του «κενού» κόσμου κάτι που ο εγωισμός δεν αφήνει τους περισσότερους να το δουν.  
Αναζητώντας λοιπόν την αιτία, τον φταίχτη για αυτή την κακή εξέλιξη όλοι καταλήγουν στο πρόσωπο του Δασκάλου του dojo.
Τυχαίο;
Φυσικά όχι.
Γιατί όμως;
Στις πολεμικές τέχνες το πρόσωπο του «Δασκάλου» παίζει τον πρώτο και τον τελευταίο ρόλο στον μικρόκοσμο του dojo. Για ό,τι γίνεται (και δεν γίνεται) στο dojo ευθύνη φέρει ο «Δάσκαλος».

Η αλληλουχία των σκέψεων τους παιδικά απλή. Ποια είναι αυτή;
 Που εκτέθηκα;
     -  Στο dojo
- Εάν δεν υπήρχε το dojo θα συνέβαινε αυτό;
     - Όχι
- Πρέπει να ρίξω την ευθύνη κάπου;
     -  Φυσικά
 Γιατί;
    - Διότι εάν δεν ενοχοποιήσω κάποιον άλλον θα πρέπει να παραδεχθώ ότι είμαι όντως «σάπιος» ή στην καλύτερη περίπτωση «εγωιστής» και θα πρέπει να αναλάβω δράσεις για να αλλάξω
- Θέλω να αλλάξω;
     - Φυσικά όχι
- Γιατί;
     -  Διότι απλούστατα είμαι τέλειος και όλοι οι άλλοι έχουν το πρόβλημα
 Άρα;
    -  Άρα πρέπει να βρεθεί κάποιος στον οποίο θα τα ρίξω όλα
- Τι φταίει που εκτέθηκα στους άλλους;
    -  Η ζωή μου στο dojo
- Ποιος είναι υπεύθυνος για το dojo;
    - Ο Δάσκαλος
- Τέλεια, τον ενοχοποιώ;
    -  Φυσικά
-  Γιατί;
    - Διότι σεβόμενος τη θέση του δεν θα μιλήσει και έτσι εγώ θα πω ό,τι θέλω. Αλλά και ακόμα και αν μιλήσει θα αργήσει να το κάνει αυτό και έτσι εγώ θα έχω πλάσει ήδη την εικόνα που θέλω.

Μην μου πείτε, απλούστατη αλληλουχία σκέψεων έτσι;
Το θέμα είναι άλλο.
Τελικά έχει αποτέλεσμα αυτή η στάση;
Λυπάμαι που θα σας πικράνω αλλά ναι, έχει.
Ο «Δάσκαλος» αρκετές φορές (θα έλεγα τις περισσότερες) δεν πρέπει να μιλάει για πολλούς και διαφόρους λόγους. Πρέπει να σωπαίνει και να αφήνει τα πράγματα είτε να εκτονώνονται είτε να γιατρεύονται με το πέρασμα του χρόνου. 
Εκεί ακριβώς βρίσκουν το απαραίτητο πεδίο να δράσουν λοιπόν αυτοί οι άνανδροι και μικρόψυχοι πικραμένοι μαθητές. Εκμεταλλευόμενοι την σιωπή του «δασκάλου» την οποία ερμηνεύουν προς τους άλλους ως «ενοχή» επιρρίπτουν σε αυτόν (στον Δάσκαλο) όλες τις ευθύνες και έτσι κρύβονται πίσω από την γύμνια τους.
Γύμνια τόσο μεγάλη που και οι ίδιοι δεν πιστεύουν αυτά που λένε.
Εγωισμός τόσο διογκωμένος που ξεχνούν υποσχέσεις και ηθικές δεσμεύσεις προς τα μέλη του dojo.
Και φυσικά εμφανίζονται στη συνέχεια ως υπέρμαχοι της ιδέας του “bushido(την βαθύτερη έννοια της οποία αγνοούν παντελώς) ή της «ηθικής» ή της «τσίπας» κατά το Ελληνικότερο και ξεκινούν έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να πείσουν όσο μπορούν περισσότερους για το δίκαιο των δικών τους θέσεων λες και είναι σε διαμάχη με τον «Δάσκαλο» για την δική του ηθική ανυπαρξία. Λες και τους είπε κάποιος πως εάν συγκεντρώσουν αρκετούς γύρω τους (κάτι σαν ψηφοφόρους) τότε αμέσως οι πράξεις τους ξεπλύθηκαν από την ντροπή.
Ένας αγχωτικός αγώνας δρόμου προκειμένου να συσπειρώσουν γύρω τους όσο γίνεται γρηγορότερα μαθητές, φίλους και λοιπούς τρίτους με «σημαία» φυσικά το δικό τους δίκιο…
Σπεύδουν αμέσως όλοι οι «πικραμένοι» και «προδομένοι» και «εκδιωχθέντες» να συνασπιστούν σε ένα σώμα με κοινό στόχο να «χτυπήσουν» τον Δάσκαλο….

Και ο «Δάσκαλος» από την άλλη καταδικασμένος στην μοναξιά του και στην σιωπή του ελπίζοντας ότι όλα αυτά είναι «παιδικές ανοησίες & πείσματα» και κάποια στιγμή θα εκτονωθούν.

Και στην ουσία τι έκανε ο «Δάσκαλος»;
Απλά τους έφερε μπροστά στον «καθρέφτη του dojo» και είδαν μέσα σ’ αυτόν και σιχάθηκαν και οι ίδιοι τον εαυτό τους.

Είναι όμως έτσι;

Τελικά κάνει κακό ο «καθρέφτης του dojo»;


Εξαρτάται από ποια μεριά στέκεσαι και φυσικά τι βλέπεις;

Οι σκέψεις δικές σας...

Καρυπίδης Κων/νος
Τεχν. Διευθυντής Συνδέσμου

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

ΒΑΘΜΟΙ ΖΩΝΩΝ, ΤΙΤΛΟΙ, ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ…

Μου έχει τύχει αρκετές φορές στο παρελθόν να ρωτηθώ από γνωστούς και φίλους «τι γίνεται με τους βαθμούς ζωνών τους τίτλους και τις ιδιότητες όταν κάποιος παραιτηθεί ή δεν ανανεώσει την ιδιότητα του ή διαγραφεί από τις Οργανώσεις που υπαγόταν μέχρι πρότινος».
Για να απαντήσω ξεκινώ με τον ίδιο τρόπο λέγοντας, «γιατί ρωτάς;», «για ποια περίπτωση μιλάμε;».



ΓΙΑΤΙ ΡΩΤΑΣ;….
Είσαι πρώην εκπαιδευόμενος (και τώρα πια όχι), έχεις διαγραφεί από συγκεκριμένη Οργάνωση ή έχεις παραιτηθεί και τώρα θέλεις να διασταυρώσεις πληροφορίες για το τι συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις για να ξέρεις πως θα κινηθείς ή θα αντιδράσεις;

Είσαι πρώην εκπαιδευτής και ρωτάς προκειμένου να δρομολογήσεις τις κινήσεις σου για τη σχολή σου;

Είσαι υποψήφιος μαθητής (ή γονέας μαθητή) και αναζητάς κάποιες πληροφορίες είτε σχετικά με την εκπαίδευση που θα λάβεις είτε σχετικά με την αναγνώριση είτε σχετικά με τον υποψήφιο εκπαιδευτή σου;


ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΙΛΑΜΕ;».
Εάν μιλάμε για την πρώτη περίπτωση τότε κακώς ήρθες σε μένα και ρωτάς.
Καλά θα έκανες να είχες διαβάσει τον κανονισμό της Οργάνωσης που ανήκες ή εάν πρόκειται για «παραδοσιακό ryuha» να είχες φροντίσει εγκαίρως να προσαρμοστείς στο κλίμα και να καταλάβεις τους «άγραφους» κανόνες και κώδικες που εκπέμπονται από τον SOKE και τους shihan και να μην χρειαστεί να βρεθείς ενώπιον μιας άβολης κατάστασης η οποία προφανώς σε οδήγησε στη διαγραφή.

Εάν τώρα παραιτήθηκες με δική σου πρωτοβουλία και όχι κατόπιν πίεσης τότε προχώρα τη ζωή σου (δική σου απόφαση ήταν η παραίτηση) και μην γυρνάς πίσω διεκδικώντας αυθαδέστατα τους βαθμούς που εσύ ο ίδιος άφησες με την παραίτηση σου.

Εάν εκδιώχθηκες τότε καλά θα κάνεις να προβείς στην αυτοκριτική σου, να εντοπίσεις τα σημεία που σε έθεσαν εκτός του «συνόλου» και να προσπαθήσεις να αλλάξεις στο μέλλον εάν φυσικά μπορείς και το θέλεις διότι εάν είσαι χαμένος σε έναν ωκεανό κόμπλεξ, αμάθειας, υπεροψίας και εγωισμού τότε πολύ σύντομα θα βυθιστείς…
Δεν είναι οι βαθμοί που σου χρειάζονται αλλά η αυτογνωσία.

Για να απαντήσω όμως στο ερώτημα σου θα σου πω ότι οι βαθμοί θα παραμείνουν σε σένα μέχρι τον φυσικό σου θάνατο. Δεν μπορούν να περάσουν στους συνεχιστές σου κάτι που θα γινόταν εάν οι βαθμοί είχαν δοθεί με menkyo (okuden και kaiden) το οποίο ακολουθείται από τις «οικογένειες» kobudo (παραδοσιακών πολεμικών τεχνών) και όχι gendai budo (μοντέρνες πολεμικές τέχνες) οι οποίες ακολουθούν το σύστημα των dan.
Οι βαθμοί παραμένουν ως τιμητική αναφορά και μόνο (κάτι σαν βαθμός αποστρατείας επί τιμή).



Εάν πρόκειται για την δεύτερη περίπτωση δηλαδή του πρώην εκπαιδευτή/δασκάλου που έπαψε πλέον να είναι μέλος της Οργάνωσης/Σχολής/ryuha σε παραπέμπω στις ίδιες παρατηρήσεις που σημείωσα λίγο πριν και αφορούσαν στον απλό εκπαιδευόμενο.

Βέβαια το βάρος στους ώμους ενός εκπαιδευτή είναι μεγαλύτερο.

Πως είναι δυνατόν μέχρι σήμερα να δίδασκες τους μαθητές σου μία δεδομένη στάση ζωής την οποία εσύ ο ίδιος δεν κατανόησες και έτσι έφτασες στη ρήξη;

Παραιτήθηκες; Προχώρα τη ζωή σου και μην κοιτάς πίσω… Εξάλλου εσύ δεν παραιτήθηκες;

Σε διέγραψαν; Αφού έφτασε το θέμα μέχρι εκεί (σίγουρα προηγήθηκαν εξηγήσεις και διευκρινήσεις-δεν γνωρίζω καμία οργάνωση να μην τα τηρεί-) επαναπροσδιόρισε τις σχέσεις σου και προχώρα. Μην δικαιολογείσαι διότι ξεφτιλίζεσαι…

Απαντώντας όμως στο ερώτημα σου να σημειώσω και πάλι όταν εάν οι βαθμοί δόθηκαν με το σύστημα της κλίμακας των dan τότε έχουν ισχύ (όπως και οι τίτλοι) μόνο εφόσον είσαι ακόμα μέλος της Οργάνωσης. Εάν όχι τότε παύουν όλα.

Εφόσον ένας εκπαιδευτής πάψει να είναι ενεργό μέλος μιας Οργάνωσης παύει άμεσα και η ιδιότητα του ενώ οι βαθμοί του υποβιβάζονται στην κατηγορία του απλού εκπαιδευόμενου (όπως αναφέρθηκε παραπάνω- δηλαδή υπάρχουν ως τιμής ένεκεν και τίποτε παραπάνω-).
Εκτός όπως είπαμε εάν πρόκειται για την περίπτωση όπου ο εκπαιδευτής έχει λάβει menkyo (okuden και άνω). Προσωπικά όμως με τα τόσα χρόνια εμπειρίας μου στο χώρο έχω διαβάσει (και ακούσει) για την ιστορία 3 μόνο «Δυτικών» που κατάφεραν να πάρουν menkyo από «παραδοσιακή οικογένεια» ryuha. Άρα η περίπτωση αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια οπότε όποιος το ισχυριστεί χρειάζεται διευκρίνηση….



Εάν τέλος μιλάμε για την τρίτη περίπτωση δηλαδή του υποψήφιου μαθητή (ή γονέα μαθητή) ο οποίος επιθυμεί ενημέρωση για την εκπαίδευση καθώς και την διαπίστευση που έχει ο υποψήφιος εκπαιδευτής του τότε τα πράγματα είναι πιο απλά.

Επειδή ο κάθε ένας δεν μπορεί να έχει τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις για να κρίνει έναν εκπαιδευτή μπορεί να απευθυνθεί στις Οργανώσεις που επικαλείται ο εκπαιδευτής και να ζητήσει επίσημη ενημέρωση για την ιδιότητα.

Όταν έχεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι τότε μπορείς να πάρεις τις αποφάσεις σου.

Όμως δεν σου φταίει κανένας εάν πληροφορηθείς κάποια πράγματα διόλου κολακευτικά και εσύ συνειδητά αποφασίσεις να ενταχθείς στο δυναμικό του κάθε αμφίβολου Δασκάλου με αβέβαιο μέλλον…

Σε κάθε περίπτωση όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για τις αποφάσεις και τις πράξεις μας.

Κλείνοντας θα ήθελα να μοιραστώ κάποια λόγια που μου είπε Ιάπωνας δάσκαλος πριν από πολύ καιρό:

Ο κανόνας για τους μαθητές αναφέρει…
Η περιπέτεια σου στις πολεμικές τέχνες ξεκινά από την αναζήτηση του σωστού Δασκάλου.
Εφόσον καταλήξεις σε κάποιον ο οποίος σε δεχθεί τότε ανακάλυψες και πήρες αυτό που σου άξιζε… Ο χρόνος θα δείξει…

Ενώ ο άγραφος κανόνας των Δασκάλων αναφέρει…

Στην πορεία σου για την ανακάλυψη της γνώσης οι μαθητές σου θα σου δώσουν τα πιο ισχυρά συναισθήματα. Θα αισθανθείς υπερήφανος, χαρούμενος, ευτυχής αλλά και πικραμένος, προδομένος και πληγωμένος. Η περιπέτεια σου ξεκινά από τη στιγμή που θα μάθεις να ξεπερνάς τα άσχημα συναισθήματα και να δίνεις τέλος σε ό,τι είναι άρρωστο…


Καρυπίδης Κων/νος
Τεχν. Επικεφαλής Ελληνικού Συνδέσμου Ιαπωνικών Πολεμικών Τεχνών

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΝΕΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2014-2015

Από τον Σύνδεσμο ανακοινώνεται ότι οι κατά τόπους σχολές και παραρτήματα θα λειτουργήσουν σταδιακά από 1 Σεπ. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τους υπεύθυνους εκπαιδευτές.
Στοιχεία επικοινωνίας θα βρείτε στο επίσημο site του Συνδέσμου: www.hekoba.org

(για τον Σύνδεσμο)

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Απόστολος
Γεν. Γραμματέας

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
 
Γνωρίζεται ότι οι συμβεβλημένες σχολές και παραρτήματα του Συνδέσμου σε όλη τη χώρα θα λειτουργήσουν κανονικά μετά τις γιορτές από την 3η Ιανουαρίου 2014.
 
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους κατά τόπους υπεύθυνους εκπαιδευτές τα στοιχεία των οποίων μπορείτε να βρείτε στον επίσημο δικτυακό τόπο μας www.hekoba.org
 
(εκ του Συνδέσμου)
 
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Απόστολος
Γεν. Γραμματέας